Postupak procene rizika, koje primenjuju agencije u prometu nepokretnosti može se podeliti na čitav niz aktivnosti, ali osnovni delovi tog procesa su identifikacija – prepoznavanje rizika, analiza rizika, evaluacija i upravljanje rizicima.
Faze postupka u proceni rizika su:
- prepoznavanje oblasti poslovanja koje su izložene pranju novca i finansiranju terorizma – identifikacija;
- sprovođenje analize rizika sa ciljem utvrđivanja verovatnoće nastanka pranja novca i finansiranja terorizma;
- Evaluacija;
- Upravljanje rizicima, nadzor nad rizicima i ažuriranje rizika.
Ukoliko želite da saznate na koji način možete automatski kreiratu procenu rizika pogledajte: Automatsko kreiranje procene rizika.
Identifikacija obuhvata identifikovanje stranke, proizvoda, usluga, transakcije i geografskog područja, specifičnog za obveznika i klijenta.
Sprovođenje analize rizika predstavlja rizike sa kojima se obveznik suočava u analizi verovatnoća, kod nastupa određenih pojava u svom poslovanju u proceni negativnih efekata, koje bi u tom slučaju mogle izazvati određene štete.
Evaluacija – obuhvata upotrebu rezultata do kojih se došlo u analizi rizika, kako bi obveznici definisali prioritete delovanja.
Ostvarenom analizom rizika primenjuje se strategija upravljanja rizicima i odgovarajuća poslovna politika, odnosno primenjuje se odgovarajuća procedura i mehanizam kontrole, kako bi se smanjio ili eliminisao rizik. Procena rizika mora se periodično ažurirati, na osnovu internog sistema nadzora kako bi se utvrdilo da li su se rizici promenili i u kojoj meri je došlo do promene vidova poslovanja i strategije samih agencija za promet nepokretnosti.
U cilju sprečavanja izloženosti negativnih posledica negativnim posledicama od pranja novca i finansiranja terorizma, agencija za nekretnine mora da izradi analizu rizika koja će sadržati procenu rizika za svaku grupu ili vrstu stranke, poslovnog odnosa, usluge koju posrednik pruža u okviru svoje delatnosti ili transakcije. Saglasno ovoj proceni i svrstavanju stranke, usluge ili transakcije u jednu od kategorija rizičnosti, zavisi i vrsta analize rizika koju obveznik je dužan da obavi, u skladu sa Zakonom.
Ministar nadležan za poslove finansija, propisuje kriterijume na osnovu kojih agencija za nekretnine svrstava stranku, poslovni odnos, uslugu ili transakciju u kategoriju niskog rizika od pranja novca ili finansiranja terorizma, osim slučajeva navedenih u Zakonu, a u skladu sa priznatim međunarodnim standardima.
Izrada ovog akta može biti jako komplikovana, može se odužiti a pritom može biti i jako skupa, te vam mi predlažemo da pogledate rešenje firme Volvox – program za nekretnine Relper, koji u sebi sadrži opciju „automatsko kreiranje procene rizika“.
